HAROP wyglądają jak drony, ale w rzeczywistości to śmiercionośne rakiety autonomicznie lub zdalnie sterowane wystrzeliwane z przenośnego zasobnika. Ich producentem jest izraelska firma Israel Aerospace Industries (IAI), która ma za sobą udane testy nowej udoskonalonej wersji HAROP i szuka zagranicznych klientów na swój „produkt”.

Trzeba przyznać, że drony HAROP mają bardzo atrakcyjny design. Jeśli do tego dodać dużą manewrowość i czas lotu sięgający 6h są całkiem dobrym materiałem na drona. Niestety – są one z góry przeznaczone na stratę. W przedniej części swojej konstrukcji HAROP ma bojową głowicę ważącą 15kg i atakuje swoje cele z wielką precyzją uderzając wnie bezpośrednio.

Cała konstrukcja klasyfikowana jest jako broń krążąca (ang. loitering munition). HAROP może krążyć nad celem lub w jego poszukiwaniu przez 6h w powietrzu – to jest podstawowa różnica między tym dronem a tradycyjnymi rakietami bojowymi. Te drugie wystrzeliwane są już w stronę wcześniej zindentyfikowanego celu i w momencie, gdy zostaje podjęta decyzja o jego zniszczeniu. Tymczasem HAROP może polować na swój cel przez długie godziny i uderzyć w najmniej oczekiwanym momencie.

Druga zasadnicza różnica w porównaniu do rakiet to fakt, że misję HAROP można przerwać w dowolnym momencie, o ile nie doleci on już do celu. Dron jest bowiem do ostatniej chwili kontrolowany zdalnie lub jest możliwość przejęcia nad nim kontroli aż do osiągnięcia celu. W przypadku rakiet – raz wystrzelona musi zostać jakoś zdetonowana i najczęściej nie ma możliwości anulowania zniszczenia celu (np. w przypadku pomyłki lub zagrożenia cywilów).

O skuteczności drona HAROP świadczy jego duża manewrowość, wysoki pułap lotu, możliwości ataku celu z powietrza pod dowolny kątem (np. nisko nad ziemią, żeby nie zostać namierzonym przedwcześniej lub pionowo z góry). Poza tym jest to konstrukjca o wiele tańsza od klasycznych rakiet balistycznych. HAROP ma jednak swoją słabą stronę – jest mimo wszystko wolniejszy od normalnych rakiet a jego kształt pozwala na szybsze wykrycie radarowe, a więc łatwiej go również zniszczyć jeszcze w powietrzu. Mimo wszystko ma on wiele zastosowań wojskowych lub np. antyterrorystycznych.